مسابقه۱(Competition)

یعنی اینا چی میتونن باشن؟  

تمام قطعاتی که در این تصویر می‌بینید، قطعات پلاستیکی است که تنها از شکم یک لاک‌پشت دریایی جوان خارج شده است. این لاک‌پشت به طور تصادفی از ساحل آرژانتین گرفته شده است. 

یکی از دستیاران طبیعی دانشمندان برای اندازه‌گیری میزان آلاینده‌هایی مانند پلاستیک در آب، ‌لاک‌پشت‌های دریایی هستند. آن‌ها در مناطقی از اقیانوس‌ها که بیشتر به پلاستیک آلوده است و حتی می‌توان گفت زباله‌دان‌های اقیانوسی برای پلاستیک هستند‌، شنا می‌کنند و در حال شنا قطعات پلاستیک وارد دهان آن‌ها شده و در شکمشان جمع می‌شود. میزان پلاستیک درون شکم این لاک‌پشت‌ها،‌ مقیاس میزان آلودگی آب به پلاستیک است. 

در حدود 0.25 درصد از کل پلاستیک‌هایی که در سراسر زمین مصرف می‌شوند در نهایت سر از آب‌های اقیانوس‌ها در می‌آورند.شاید در نگاه اول خیلی زیاد به نظر نرسد، اما انسان در هر سال 260 میلیون تن پلاستیک تولید می‌کند! با یک حساب سرانگشتی می‌بینید که پلاستیک فراوانی به اقیانوس‌ها سرازیر می‌شود. تکه‌های کوچک‌تر خیلی سریع‌تر به این مجموعه اضافه می‌شوند. پلاستیکی که به آب‌های اقیانوس وارد می‌شود، به مرکز جریان‌های آبی گردان کشیده می‌شود. در آن‌جا پلاستیک تجزیه نمی‌شود، ‌بلکه فقط به قطعات کوچک‌تر شکسته می‌شود. این قطعات کوچک‌تر و کوچک‌تر می‌شوند و برخی از آن‌ها در نهایت سر از بدن پلانکتون‌ها یا جلبک‌ها در می‌آورند. برخی هم به بستر اقیانوس می‌روند و روی بستر قرار می‌گیرند. بقیه تکه‌های پلاستیکی هم  به اشتباه به جای غذا توسط موجودات دریایی مثل لاک‌پشت‌های دریایی خورده می‌شوند.

پلاستیک های ساده خرید برای لاک پشت ها خیلی خطرناک هستند . 

هر یک پلاستیکی که کمتر وارد محیط زیست شود می تواند یک لاک پشت را نجات دهد 

پ.ن: 

منبع خبر http://khabaronline.ir/news-138924.aspx